De façade van recht en orde brokkelt af. Achter hoge muren en onder het mom van veiligheid ontvouwt zich een regime waarin macht en geweld de wet dicteren. Israëlische gevangenissen blijken geen instituten van rechtspraak, maar kweekvijvers van terreur — waar marteling en vernedering niet de uitzondering zijn, maar de norm. Terwijl regeringen aarzelen en media slechts druppelsgewijs de waarheid doorsijpelen, groeit wereldwijd de woede. Wat zich afspeelt tussen tralies en camouflagekledij is niet zomaar een ontsporing, maar een systeem dat al te lang ongestraft opereert.
De wereld kijkt met afschuw naar recente beelden, uitgezonden door Channel 12 News, waarop Palestijnse gevangenen te zien zijn die geblinddoekt op de grond liggen in een gevangenis op de Dean-militaire basis. De locatie wordt door critici inmiddels vergeleken met Guantanamo Bay. In de beelden is te zien hoe bewakers een gevangene naar een hoek slepen, waar hij volgens meldingen slachtoffer wordt van een groepsverkrachting door soldaten.
De reactie in Israël leidde niet tot introspectie, maar tot protesten van extreemrechtse groepen, die zelfs militaire bases binnendrongen om te verhinderen dat betrokken militairen verhoord zouden worden. Het incident legt niet alleen structureel geweld bloot, maar ook een diepgeworteld falen van de rechtstaat – een systeem waarin Palestijnse gevangenen structureel rechteloos lijken te zijn.
Verschillende VN-experts waarschuwen dat het patroon van marteling mogelijk kwalificeert als een misdaad tegen de menselijkheid. Marteling is volgens het internationaal recht verboden, onder alle omstandigheden. Toch lijkt Israël deze grens systematisch te overschrijden, als onderdeel van een breder patroon van repressie.
De Israëlische mensenrechtenorganisatie B’Tselem bracht onlangs een rapport uit met de titel Welcome to Hell: Het Israëlische gevangenissysteem als netwerk van martelkampen. Hierin wordt de institutionele aard van het geweld onthuld – niet als incident, maar als door de staat goedgekeurde praktijk.
Concrete getuigenissen geven dit rapport een menselijk gezicht. Ashraf al-Mutasa, vader van vijf uit Hebron, werd in november 2023 zwaar mishandeld in zijn cel, waarbij meerdere botbreuken werden vastgesteld. FAS Hassan, een ambtenaar van het Palestijnse ministerie van Jeugd en Sport, beschrijft hoe hij en medegevangenen door gemaskerde bewakers werden aangevallen – een gebeurtenis die live zou zijn gestreamd voor minister Itamar Ben-Gvir.
Ook advocaten worden niet gespaard. Eén van hen, gearresteerd vanwege een kritische Facebook-post, getuigt hoe een jonge man in de cel naast hem werd gemarteld en later levenloos in een lijkzak werd afgevoerd.
Volgens internationaal advocate S. Miri van B’Tselem zijn deze praktijken geen losstaande incidenten maar onderdeel van structureel beleid, dat sinds 7 oktober verder is geëscaleerd.
Hoewel het Israëlische Hooggerechtshof momenteel overweegt om een van de betrokken gevangenissen te sluiten, is er weerstand van binnenuit. Extremistische groeperingen doen er alles aan om vervolging te blokkeren. Tegelijkertijd groeit de internationale druk: de Amerikaanse staatssecretaris Matthew Miller riep Israël op om het misbruik grondig te onderzoeken en de daders te berechten.
De waarheid staat onder druk, maar kan niet langer worden genegeerd. In deze gespannen context zijn het de moedige getuigenissen, kritische media en internationale instanties die het licht blijven werpen op een duistere werkelijkheid. De roep om rechtvaardigheid zwelt aan — en het geweten van de wereld kijkt toe.
