Hoe onafhankelijke media en extreemrechts het leven van Mauricio García verwoestten – De Amerikaanse talkshowhost David Pakman interviewde onlangs advocaat Mark Bankston.
Pakman is een onafhankelijke journalist, die al jaren een kritisch geluid laat horen in de Amerikaanse mediawereld. Zijn programma, The David Pakman Show, is populair onder mensen die op zoek zijn naar serieuze berichtgeving buiten de grote mediabedrijven om.
Pakman laat zien dat onafhankelijke journalistiek niet alleen mogelijk is, maar ook essentieel — zeker in een tijd waarin veel ‘onafhankelijke’ media zich laten meeslepen door sensatie, complotten en politieke agendas.
Bankston, die vooral bekend werd door zijn rechtszaak tegen samenzweringstheoreticus Alex Jones, sprak met Pakman over een zaak die opnieuw laat zien hoe gevaarlijk onverantwoordelijke berichtgeving kan zijn.
Het verhaal van Mauricio García
In Allen, Texas vond een afschuwelijke gebeurtenis plaats: een neonazi opende het vuur in een outletcentrum en doodde meerdere mensen, onder wie kinderen.
Al snel werd de naam van de dader bekend: Mauricio García. Online speurders probeerden uit te zoeken wie hij was, maar ze haalden iemand anders erbij: een totaal onschuldige man uit Dallas, die toevallig ook Mauricio García heette. Zijn foto werd massaal gedeeld, vergezeld van het label “neonazi-moordenaars”.
De gevolgen waren rampzalig. Vrienden en familie kregen telefoontjes. Zijn moeder kreeg berichten waarin mensen hun afschuw en verdriet uitten over haar vermeende “neonazi-zoon”. Hoewel het uiteindelijk duidelijk werd dat deze Mauricio niets te maken had met de schietpartij, bleef de schade enorm.
Meer dan een vergissing
Volgens Bankston was het niet zomaar een domme fout. Het was ook politiek gemotiveerd. De extreemrechtse media probeerden met opzet verwarring te zaaien. Ze wilden het verhaal ondermijnen dat de dader een neonazi was. De échte schutter had neonazi-sympathieën, maar de verkeerde Mauricio zag eruit als een typische Chicano uit Dallas, iemand die cultureel geen enkele band heeft met wit-nationalisme.
Met andere woorden: ze wilden doen alsof het onmogelijk was dat iemand als hij een neonazi zou zijn, om zo het gevaar van extreemrechtse geweldplegers te bagatelliseren.
Van Twitter naar de grote media
De verkeerde informatie verspreidde zich razendsnel. Het begon op anonieme extreemrechtse Twitteraccounts. Daarna pikten grotere namen uit het extreemrechtse medialandschap het op: mensen zoals Tim Pool, Owen Shroyer van Infowars, en Steven Crowder.
Toen was de bal niet meer te stoppen. Zelfs Newsmax, een zogenaamd ‘mainstream’ rechtse zender, nam het verhaal over. Verrassend genoeg gebeurde hetzelfde bij Univision, ooit een betrouwbaar Spaanstalig mediabedrijf, maar sinds een fusie in 2022 steeds meer naar rechts afgebogen.
De juridische strijd
In Texas krijgen media de kans om fouten te corrigeren voordat ze veroordeeld worden voor laster. Als ze snel hun fout erkennen, kunnen ze onder hoge schadevergoedingen uitkomen.
Newsmax deed dat uiteindelijk onder druk van publieke verontwaardiging. Maar figuren zoals Tim Pool, Owen Shroyer, en Steven Crowder negeerden verzoeken tot correctie. Zij werden daarom aangeklaagd.
Bankston legt uit dat sommige van deze mediapersonen beweerden dat “fouten nu eenmaal gebeuren”. Maar volgens de wet is dat geen excuus. Als je niet handelt zoals een ‘redelijke en voorzichtige uitgever’ dat zou doen, kun je aansprakelijk worden gesteld voor de schade die je veroorzaakt.
De echte schade: meer dan alleen reputatie
Het gaat niet alleen om gemiste telefoontjes van oude bekenden. Mauricio García leeft nu met het besef dat miljoenen mensen zijn gezicht hebben gezien en hem nog steeds, bewust of onbewust, als een kindermoordenaar beschouwen. Zelfs nu nog duiken zijn foto’s op in duistere hoeken van het internet.
De psychologische schade is gigantisch. Hij verloor het vertrouwen in de samenleving en voelt zich machteloos tegenover de grote mediastormen waar hij niets aan kon doen. Zijn leven is voorgoed veranderd.
De verantwoordelijkheid van ‘onafhankelijke’ media
Sommigen zeggen: “We moeten onafhankelijke media steunen, fouten horen erbij.” Bankston is daar duidelijk over: ja, fouten kunnen gebeuren. Maar alleen als je je werk zorgvuldig doet. Hier was sprake van opzettelijke blindheid. Media die willens en wetens verkeerde informatie verspreiden om geld te verdienen, kunnen niet worden beschermd onder het mom van “onafhankelijkheid”.
De nieuwe realiteit is dat ‘onafhankelijke’ media niet meer klein en kwetsbaar zijn. Ze zijn machtig, invloedrijk, en dragen een enorme verantwoordelijkheid. Vrijheid van meningsuiting is essentieel. Maar vrijheid betekent niet dat je mensen ongestraft mag beschadigen met leugens.
Stand van zaken
Sommige partijen, zoals Tim Pool en Steven Crowder, hebben na hun verhoor een schikking getroffen. Newsmax en Univision hebben wel correcties uitgezonden om hun fout recht te zetten, maar het is niet duidelijk of zij ook volledig tot een schikking zijn gekomen.
Volgens Mark Bankston laat dit precies zien wat er mis is: grote mediabedrijven nemen pas verantwoordelijkheid als ze daar juridisch toe worden gedwongen. Echte verantwoordelijkheid zou betekenen dat ze hun fouten meteen erkennen en herstellen, niet pas als ze voor de rechter staan.
Tot slot
Dit verhaal is een harde waarschuwing. Niet alleen voor mediabedrijven, maar voor iedereen die nieuws consumeert. We leven in een wereld waarin feiten steeds vaker worden aangevallen door cynische krachten die winst of ideologie belangrijker vinden dan waarheid.
De enige manier om daartegen te vechten, is door zelf kritisch te blijven. Door solidariteit te tonen met slachtoffers van leugens. En door de moed te hebben om grote machten ter verantwoording te roepen, zelfs als ze zichzelf ‘onafhankelijk’ noemen.
Vrijheid zonder verantwoordelijkheid is geen vrijheid. Het is chaos, en die chaos treft altijd de zwaksten het hardst.