Geert Wilders in een vliegtuig, gekleed in een net pak, met een zichtbare Israëlische keppel, kijkend uit het raam.
Geert Wilders deelt zijn aankomst in Israël via sociale media, compleet met een keppel en politieke selfies met Knesset-leden.

Een Helse Politieke Alliantie

3 minutes, 30 seconds Read

Geert Wilders en Zijn Israëlische ‘Vrienden’ – Met alle “goede/ware/nieuwe/dierbare vrienden” die Geert Wilders heeft in de Knesset, is het geen verrassing dat hun invloed op hem begint af te stralen. Maar met de Israëlische democratie op de rand van de afgrond, zou Wilders er goed aan doen elders politieke inspiratie te zoeken.

Sociale Media en Propaganda

Zoals het een influencer betaamt, kondigde Geert Wilders zijn aankomst in Tel Aviv afgelopen zondag aan met een klassieke “bijna daar-foto.” Vanuit zijn vliegtuigstoel deelde hij een luchtfoto van zijn bestemming, met het bijschrift “Israel,” in het Hebreeuws, geflankeerd door twee hartjes-emojis. De Israëlische propaganda-ambassadeur Noa Tishby zou trots op hem zijn geweest.


Advertentie:


De volgende dag stond Wilders’ feed op X (voorheen Twitter) vol met selfies van hem met zijn “nieuwe vriend” Gila Gamliel (minister van Wetenschap en Technologie), “dierbare vriend” Amir Ohana (voorzitter van de Knesset), “mijn vriend” Israel Katz (minister van Defensie), “ware vriend” Eli Cohen (minister van Energie) en “heel, heel goede vriend” Gideon Sa’ar (minister van Buitenlandse Zaken). Van deze laatste leek Wilders duidelijk het meest onder de indruk.

Het Onopvallende Ontbreken van Yossi Dagan

Opvallend afwezig in Wilders’ rits aan Israëlische connecties is Yossi Dagan, een prominente leider van de kolonistenbeweging en hoofd van de Samaria Regionale Raad. Dagan vergezelde Wilders tijdens zijn rondleiding door de Westelijke Jordaanoever, waar ze samen vanaf een uitkijkpunt over Israëlische “veiligheidskwesties” spraken. Toch wist deze activiteit geen plek te verdienen op Wilders’ sociale media. Geen selfie, geen repost. Dit is opmerkelijk, zeker gezien het feit dat Nederlandse media hebben gemeld dat Dagan zelf, samen met Gamliel, zijn naam zette onder de Likud-uitnodiging die Wilders naar Israël bracht.

Wilders heeft mogelijk goede redenen om zijn ontmoeting met Dagan niet te benadrukken. De Nederlandse Tweede Kamer – waar Wilders zelf lid van is – nam vorige week een resolutie aan waarin werd opgeroepen tot EU-sancties tegen Dagan. Reden: zijn steun aan gewelddadige kolonisten die nieuwe nederzettingen bouwen en Palestijnen verdrijven. Opmerkelijk genoeg werd deze resolutie gesteund door twee partijen uit de regeringscoalitie: de VVD en Nieuw Sociaal Contract, de partij van minister van Buitenlandse Zaken Caspar Veldkamp.

Diplomatieke Spanningen

De situatie wordt nog ingewikkelder door een recent diplomatiek incident. Veldkamp had twee weken geleden een reis naar Israël gepland, maar deze werd geannuleerd door Gideon Sa’ar nadat Veldkamp had verklaard dat Nederland arrestatiebevelen van het Internationaal Strafhof (ICC) tegen premier Benjamin Netanyahu en voormalig minister van Defensie Yoav Gallant zou respecteren.

Wilders ziet dat heel anders. Hij vindt dat Netanyahu in plaats van een arrestatiebevel een “onderscheiding” verdient. Misschien verklaart dat waarom hij Sa’ar zijn “heel, heel goede vriend” noemt, terwijl Veldkamp niet meer dan “een teleurstelling” lijkt te zijn.

Wilders’ Mediastrategie: Aanvallen in Plaats van Verantwoording

Dit is niet de eerste keer dat Wilders zijn reisplannen probeert te verbergen. Vorige maand meldde de NRC dat hij naar Israël zou reizen, met een vermoedelijke stop bij de nederzettingen – gezien Dagans uitnodiging. Wilders reageerde furieus, noemde de berichtgeving “volledig onacceptabel” en beweerde dat het zijn veiligheid in gevaar bracht.

Toch had Raymond de Roon, PVV-parlementariër en Wilders’ partijgenoot, eerder al bevestigd dat de reis naar “Judea en Samaria” zou plaatsvinden om de situatie “ter plaatse” te beoordelen. Wilders liet zich echter niet door details uit het veld slaan en kondigde aan juridische stappen te nemen tegen de NRC over het “lek.”

Deze strategie lijkt rechtstreeks uit het draaiboek van de Israëlische regering te komen: als de media je wandaden blootleggen, val dan de media aan in plaats van verantwoordelijkheid te nemen.

Israël als Politiek Voorbeeld?

Het is geen verrassing dat Wilders steeds meer politieke tactieken overneemt van zijn Israëlische “vrienden.” Maar met de Israëlische democratie in crisis – door ondermijning van de rechterlijke macht, groeiend geweld tegen Palestijnen en internationale kritiek – lijkt het een twijfelachtige keuze om dit als inspiratiebron te zien.

Wilders’ bezoek laat zien hoe nauw de banden tussen extreemrechts in Nederland en Israël zijn. Het roept echter de vraag op of een politiek systeem dat wordt gekenmerkt door uitsluiting, segregatie en internationale isolatie wel het juiste voorbeeld is voor iemand die een leider in Nederland wil zijn.


Advertenties: Door op een van de advertenties te klikken, help je ons enorm—het kost jou niets, maar maakt een groot verschil voor ons!


Aanbevolen voor jou