De Verenigde Staten, ooit gezien als een baken van democratie en mensenrechten, verkeren nu in een periode waarin autoritarisme en het systematisch afbreken van fundamentele vrijheden steeds meer de binnenlandse politiek bepalen. Wat ooit een voorbeeldfunctie had op het wereldtoneel, dreigt nu in toenemende mate een land te worden waar bepaalde bevolkingsgroepen doelbewust worden gemarginaliseerd.
Binnen deze trend is de criminalisering van LHBTQ+-personen, en met name transpersonen, een speerpunt geworden van reactionaire krachten. De zogenaamde ‘anti-gender’ beweging verzet zich tegen alles wat afwijkt van het heteronormatieve patriarchaat. Wat begon in landen als Polen en Hongarije, heeft nu ook wortel geschoten in de Verenigde Staten, waar staten zoals Florida, Texas en Tennessee wetgeving hebben ingevoerd die direct gericht is op het levensonderhoud en de veiligheid van LHBTQ+-personen.
‘Anti-gender’ Beweging en Zondebokpolitiek
In conservatieve delen van de VS wordt genderdiversiteit steeds meer ingezet als zondebok. Politici als gouverneur Ron DeSantis gebruiken hun machtspositie om wetten in te voeren die het leven van transpersonen onmogelijk maken, zoals het verbod op genderbevestigende zorg voor jongeren of het criminaliseren van dragoptredens. Deze wetten zijn niet alleen symbolisch, maar hebben reële, destructieve effecten op de toegang tot gezondheidszorg, de veiligheid in publieke ruimtes en het mentale welzijn van LHBTQ+-personen. Dit past in een lange traditie van scapegoating, waarin kwetsbare gemeenschappen worden aangewezen als de oorzaak van maatschappelijke onvrede, terwijl de daadwerkelijke oorzaak – economische ongelijkheid en politiek wanbeleid – ongemoeid blijft.
Advertentie:
Door deze repressieve politiek worden LHBTQ+-personen niet alleen aangevallen vanwege hun identiteit, maar ook ingezet als een afleidingsmanoeuvre van bredere economische en sociale problemen. Neoliberale elites breken ondertussen sociale vangnetten af, ontmantelen arbeidersrechten, en verergeren de inkomensongelijkheid, terwijl ze publieke woede richten op zogenaamd “cultureel verval”.
Grassroots en Queer Solidariteit: Het Nieuwe Verzet
Waar repressie opduikt, ontstaat verzet. In de VS hebben grassrootsbewegingen en queer solidariteitsnetwerken zich opnieuw georganiseerd om een vuist te maken tegen deze golf van onderdrukking. Wat de mainstream media vaak negeren, is hoe breed en veelzijdig deze bewegingen zijn. Ze bestaan uit activisten, advocaten, zorgverleners, en talloze vrijwilligers die de gaten opvullen die door de staat zijn achtergelaten. Deze netwerken bieden medische zorg, juridische bijstand en vooral een gevoel van gemeenschap en veiligheid voor de LHBTQ+-gemeenschap.
Waar solidariteit en intersectionaliteit samenkomen, ontstaat een krachtig verzet tegen onderdrukking. Deze strijd gaat niet alleen over de rechten van LHBTQ+-personen, maar om het recht op waardigheid en gelijkheid voor alle gemarginaliseerde gemeenschappen.
Met de opkomst van digitale media zijn deze bewegingen sterker dan ooit verbonden. Netwerken van solidariteit, zoals die zich tijdens de Black Lives Matter-protesten hebben gevormd, hebben laten zien hoe intersectionaliteit de basis vormt voor deze strijd. Want het is niet alleen de strijd van LHBTQ+-personen – het is de strijd van migranten, zwarte gemeenschappen, en arbeiders tegen een systeem dat streeft naar hun onderdrukking.
De Verbinding met Economische en Politieke Krachten
Wat vaak onzichtbaar blijft, is hoe nauw verweven deze onderdrukking is met bredere economische en politieke krachten. De rechts-populistische golf die over de VS spoelt, wordt niet alleen gevoed door homofobie en transfobie, maar ook door economische onzekerheid en sociale angst, aangewakkerd door een neoliberaal beleid dat de welvaartsstaat langzaam maar zeker heeft uitgehold. Terwijl de rijken rijker worden, wordt het falen van de vrije markt afgeschoven op de meest kwetsbaren. En hier speelt de LHBTQ+-gemeenschap een tragische rol: als doelwit voor woede die anders op de verantwoordelijken van economische ongelijkheid zou zijn gericht.
Deze onderdrukking toont het ware gezicht van neoliberaal autoritarisme, waarbij zowel kapitalistische uitbuiting als conservatieve sociale onderdrukking hand in hand gaan. Wat we zien is dat de strijd voor LHBTQ+-rechten niet losstaat van andere vormen van verzet; het is verweven met bredere emancipatoire bewegingen die streven naar een rechtvaardigere en meer gelijkwaardige wereld.
De Onvermijdelijkheid van Verzet
De aanvallen op de rechten van LHBTQ+-personen in de VS zijn geen geïsoleerde incidenten; ze zijn onderdeel van een wereldwijde backlash tegen bevrijdingsbewegingen. Toch tonen de grassrootsbewegingen en solidariteitsnetwerken ons dat verzet niet alleen mogelijk is, maar ook noodzakelijk. Dit verzet gaat verder dan het eisen van inclusie binnen het bestaande systeem – het daagt de fundamenten van dat systeem zelf uit.
De strijd voor LHBTQ+-rechten is daarom een integraal onderdeel van de bredere strijd tegen autoritarisme, racisme, en economische ongelijkheid. Het is een strijd voor een wereld waarin iedereen vrij kan zijn van onderdrukking, ongeacht hun gender, seksualiteit, afkomst of klasse. Het is een strijd die we niet kunnen opgeven.