Inheemse gemeenschappen in Guatemala leden decennialang onder geweld, discriminatie en genocide. Persoonlijke verhalen, zoals dat van Maria, onthullen zowel het leed als de veerkracht. Ondanks Amerikaanse inmenging blijven inheemse bewegingen strijden voor gerechtigheid en erkenning van hun rechten.
De toeslagenaffaire onthult de schrijnende kloof tussen overheid en burgers. Terwijl getroffen gezinnen jarenlang kampen met verwoestende gevolgen, blijven verantwoordelijke ambtenaren en politici vrij van sancties. Het gebrek aan rechtvaardigheid en verantwoordelijkheid binnen de overheid toont diepe institutionele ongelijkheid aan.
