Europese socialisten faalden in de jaren ’80 en ’90 om effectief solidariteit te bieden aan de Guatemalteekse opstand. Fragmentatie, gebrekkige communicatie en passiviteit waren belangrijke oorzaken. Lessen hieruit kunnen toekomstige bewegingen versterken.
Keuzestress verlamt het milde midden, waardoor ongelijkheid en extremisme toenemen. De tekst benadrukt de noodzaak van actie om solidariteit en collectieve verantwoordelijkheid te herstellen en sociale verandering te bevorderen.