Bloggend over vrijheid sinds 2000.
Bloggend over vrijheid sinds 2000.
Een indringende reflectie op de stilte in Gaza na de verwoesting. Over ongelijkheid in rouw, koloniale logica en de vraag wat gerechtigheid betekent wanneer vrede slechts een pauze in het geweld lijkt.
De Ierse solidariteit met Palestina vindt haar wortels in gedeelde ervaringen van kolonisatie, onderdrukking en strijd om vrijheid, met Ierland als voorbeeld dat zelfs machtige imperia uiteindelijk niet onoverwinnelijk zijn.
Katie Halper bekritiseert het Israëlische beleid door parallellen te trekken met nazi-praktijken, benadrukt maatschappelijke steun voor geweld en wijst op de koloniale wortels van het zionisme.
Israël vernietigt in Gaza niet alleen levens en huizen, maar ook geschiedenis en cultuur. Chris Hedges legt bloot hoe hongersnood, bombardementen en culturele vernietiging een poging vormen om een volk én zijn geheugen uit te wissen.
Israël vermoordt journalist Anas al-Sharif in Gaza, zet hem weg als terrorist en verdiept de humanitaire crisis, terwijl westerse regeringen en grote commerciële media zwijgen.
Sir Trevor Chinn beïnvloedt al decennia de Britse politiek met stille lobbykracht, donaties en netwerken, waardoor zowel Labour als de Conservatieven binnen zijn invloedssfeer vallen, terwijl kritische media en onafhankelijke stemmen steeds verder worden gemarginaliseerd.
Zohran Mamdani brengt een politieke revolte teweeg: als uitgesproken moslim en pro‑Palestina kandidaat kraakt hij het Israëlnarratief binnen Amerikaanse politiek en onthult hij een nieuwe breuklijn tussen establishmentconformiteit en opkomende solidariteit.
Lowkey combineert activisme en kunst tot een principieel, cultureel verankerd verzet. Vanuit zijn persoonlijke ervaringen – zoals Grenfell – treedt hij op tegen koloniale structuren en neoliberale macht in muziek, educatie en grassroots-bewegingen.
Technologische dominantie, geopolitiek en asymmetrische oorlogvoering vormen de kern. Israël gebruikt AI, surveillance en nucleaire doctrine om regionale macht te consolideren. Iran’s steun voor Palestijnse bevrijdingsbewegingen en de CIA‑geschiedenis versterken dit conflict.
In Izkor: Slaves of Memory toont David Ofek hoe Israëlische herdenkingsrituelen functioneren als ideologisch instrument. Rouw wordt ingezet voor nationale eenheid, terwijl alternatieve stemmen — zoals Palestijns verdriet — systematisch uitgesloten blijven uit het collectieve geheugen.
