De Amerikaanse houding tegenover China wordt gedreven door angst en achterhaalde ideeën. Werkelijke kracht ligt in samenwerking en strategische concurrentie, niet in isolatie. Alleen politieke volwassenheid kan de wereld door de uitdagingen van deze eeuw loodsen.
Terwijl de VS zich terugtrekt uit internationale samenwerking en ontwikkelingshulp, benut China de kans om zijn invloed te vergroten. Via diplomatie, infrastructuur en groene energie verstevigt Beijing zijn positie als wereldspeler, terwijl Washington terrein verliest en zichzelf economisch en geopolitiek buitenspel zet.
De recente buitenlandse inmenging in Venezuela, vooral door de VS en Europese landen, wordt gezien als een poging tot herkolonisatie. President Trump en Juan Guaidó’s promotie belichamen gevaarlijke politieke manipulatie en destabilisatie. De Venezolaanse regering roept op tot soevereiniteit en dialoog.
