Europese socialisten faalden in de jaren ’80 en ’90 om effectief solidariteit te bieden aan de Guatemalteekse opstand. Fragmentatie, gebrekkige communicatie en passiviteit waren belangrijke oorzaken. Lessen hieruit kunnen toekomstige bewegingen versterken.
Inheemse gemeenschappen in Guatemala leden decennialang onder geweld, discriminatie en genocide. Persoonlijke verhalen, zoals dat van Maria, onthullen zowel het leed als de veerkracht. Ondanks Amerikaanse inmenging blijven inheemse bewegingen strijden voor gerechtigheid en erkenning van hun rechten.
