Europese socialisten faalden in de jaren ’80 en ’90 om effectief solidariteit te bieden aan de Guatemalteekse opstand. Fragmentatie, gebrekkige communicatie en passiviteit waren belangrijke oorzaken. Lessen hieruit kunnen toekomstige bewegingen versterken.
Guatemala’s inheemse gemeenschappen herdenken de slachtoffers van de burgeroorlog en de genocide onder Ríos Montt. Ondanks marginalisatie en Amerikaanse steun aan dictaturen, blijven zij vechten voor landrechten en sociale rechtvaardigheid, geïnspireerd door contacten met Mexicaanse bewegingen.
Het Instituto Adolfo V. Hall, opgericht door een anticommunistische kolonel, mengt militaire en civiele opleidingen. Deze aanpak versterkt elite-invloed en onderdrukt kritische denkvaardigheden, wat bijdraagt aan seksisme en een onevenwichtige machtsstructuur.
Hoewel de VS zich presenteert als een voorvechter van democratie, heeft het land sinds 1945 vele keren democratisch gekozen regeringen ondermijnd, zoals in Guatemala in 1954, waar de CIA betrokken was bij de omverwerping van Arbenz voor de belangen van United Fruit.