Terwijl de Nederlandse staatsomroep in alle talen zwijgt, is Frankrijk in vuur en vlam door ongeorganiseerde protesten. In vijftig Franse steden zijn dagelijks massale demonstraties begonnen, volledig uit eigen initiatief en zonder leiding. Pleinen worden bezet door menigtes, banken worden gesloopt, auto’s gaan in lichterlaaie, en de Franse politie kan nauwelijks meer traangasbommen aanslepen. De woede op straat is tastbaar en de rellen breiden zich als een olievlek uit over het land. Mensen gaan niet meer naar huis; ze wonen op straat en houden de nacht door onder de vlag van ‘Nuit Debout’—de nachten zijn lang, maar de strijd blijft intens.
Tijdens deze protesten discussiëren mensen fel over de toekomst. Het gaat niet alleen over algemene ideeën, maar specifiek over het huidige beleid van bezuinigingen en de wijdverspreide corruptie die het land teistert. Op straat heerst een sfeer van solidariteit en vastberadenheid. Mensen reiken elkaar moed en inspiratie aan: “Verandering is wel degelijk mogelijk,” klinkt het in de duisternis van de nacht.
Wat betekent deze stilte van de Nederlandse media? Is er angst dat dit vuur ook naar Nederland overslaat? De staatsomroep rept met geen woord over de gebeurtenissen die Frankrijk in hun greep houden. Gelukkig is er nog YouTube, waar de video’s van de protesten zich als een lopend vuurtje verspreiden.
Maar wat gaan wij doen? Blijven we toekijken vanuit onze comfortabele huizen, of is het tijd om onze eigen stem te laten horen? De geschiedenis wordt nu geschreven op de pleinen van Frankrijk, en de vraag is: laten wij deze kans voorbijgaan of staan we op?
Nuit debout op Youtube
www.volkskrant.nl: In Noordwest-Frankrijk staan de benzinepompen droog