Autoriteiten gebruiken verdeel-en-heers-tactieken door lokale clanleiders te belonen met tijdelijke privileges, wapens en economische zones, om gemeenschappen te fragmenteren, politieke solidariteit te ondermijnen en bezettingscontrole te consolideren.
Europese socialisten faalden in de jaren ’80 en ’90 om effectief solidariteit te bieden aan de Guatemalteekse opstand. Fragmentatie, gebrekkige communicatie en passiviteit waren belangrijke oorzaken. Lessen hieruit kunnen toekomstige bewegingen versterken.
Extreemrechtse partijen in Europa blijven gefragmenteerd door nationale trots, historische vijanden en persoonlijke conflicten, wat hun pogingen tot samenwerking – zoals de PVV’s mislukte fractievorming in 2014 – structureel ondermijnt.