Nederland is door politieke verlossers veranderd in een bange democratie, waar conflict regeren vervangt. De recente val van Omtzigt benadrukt hoe zelfs tegenmacht wordt vermalen. Kabinet-Schoof symboliseert een diep bestuurlijk failliet, gedomineerd door angst en spektakel.
Volkshuisvesting verschoof van collectief ideaal naar marktmechanisme dat ongelijkheid verdiept. Brutalisme werd onterecht de zondebok, terwijl politiek beleid verantwoordelijk is voor het verval. Neoliberale keuzes concentreerden kwetsbare groepen in gemarginaliseerde wijken, met sociale uitsluiting en criminalisering als structureel gevolg.
Sandra Domínguez Martínez, een Mexicaanse feministische en inheemse rechtenactiviste, werd samen met haar man vermoord teruggevonden na maandenlange verdwijning. Haar strijd tegen seksisme binnen de overheid en haar dood onthullen het dodelijke samenspel tussen staat, patriarchaat en criminele macht.
Neoliberalisme heeft de Nederlandse samenleving hervormd via marktwerking in zorg en onderwijs, arbeidsflexibilisering en toenemende ongelijkheid. Deze ideologie bevordert winst boven welzijn, ondermijnt collectieve voorzieningen en vergroot de kloof tussen rijk en arm, met blijvende sociale en economische gevolgen.
China’s massale inzet van robots en kunstmatige intelligentie transformeert de industrie, verlaagt productiekosten en versterkt de concurrentiepositie ondanks handelsbarrières. Deze technologische opmars stelt Europa voor economische en sociale uitdagingen, waaronder werkgelegenheid en technologische soevereiniteit.