Donald Trump bezoekt detentiecentrum ‘Alligator Alcatraz’ in Florida, omringd door kooien en medewerkers
Donald Trump tijdens zijn bezoek aan het tijdelijke ICE-kamp ‘Alligator Alcatraz’ in Florida, geflankeerd door medewerkers en bewindspersonen

Alligator Alcatraz: Trumps kooien en de architectuur van angst

3 minutes, 9 seconds Read

In de zompige moerassen van Florida onthult Donald Trump meer dan een nieuwe detentiefaciliteit – hij geeft een inkijk in zijn opvatting van macht. Wat hij presenteert als daadkracht, blijkt in feite een blauwdruk voor systematische repressie. Een analyse van een Amerika dat steeds verder afdrijft van zijn democratische kern.

Trump bezocht een nieuwe gevangenis in het hart van de Everglades – door critici smalend ‘Alligator Alcatraz’ gedoopt. Wat op papier een inspectie moest zijn, bleek een goed geënsceneerde vertoning: een demonstratie van hardvochtige symboliek. Omringd door vertrouwelingen als gouverneur Ron DeSantis en de ideologische scherpslijper Stephen Miller, bewonderde Trump de kooien. Stalen structuren, niet bedoeld voor bescherming, maar om – in zijn eigen woorden – mensen “onder controle” te houden. Deze kooien zijn niet zomaar detentieplekken; ze zijn een architectonisch statement. Een manifest waarin mensen tot ontdane lichamen worden gereduceerd, ontdaan van rechten, verhalen, en menselijke waardigheid.

Zoals vaak wanneer Trump spreekt, ontbrak het niet aan verbaal geweld. Terwijl hij opschepte over prikkeldraad en barakken, greep hij de kans aan om Joe Biden uit te maken voor een “son of a bitch.” Niet toevallig – dit is taal die zijn aanhang galvaniseert en tegenstanders monddood probeert te maken. Maar het echt alarmerende zit hem niet in de scheldwoorden. Het zit in het beleid dat erop volgt. Want wat Trump en zijn kring hier tonen, is geen gewoon migratiebeleid. Het is een geoliede machine van massadetentie, onrechtmatige uitzettingen en de afbraak van basale rechtsprincipes.

Vrijheid sneuvelt niet in één klap, maar stap voor stap

Het zogeheten Project 2025 – de beleidsvisie voor een tweede termijn – bevat 175 voorstellen die het Amerikaanse migratiesysteem moeten herscheppen tot een permanent uitsluitingsapparaat. Afschaffing van birthright citizenship1, herinvoering van het kind-scheidingsbeleid, inzet van militairen op eigen bodem, kampen diep in de Everglades – dit is geen dystopische fictie. Dit is hun concrete plan. Wat ooit als absurd werd afgedaan, wordt inmiddels openlijk bepleit en voorbereid.

En wat is het onderliggende doel? Niet orde. Niet veiligheid. Maar angst.

Niet de migrant is de vijand – het systeem dat migratie gebruikt als rookgordijn voor autoritaire ambities, is dat wel. De werkelijke strijd gaat niet over grenzen, maar over de rechtsstaat zelf.

Wie nu zwijgt over Trumps kooien, kijkt straks toe hoe dezelfde logica wordt toegepast op journalisten, activisten, vakbondsmensen – iedereen die tegen de lijn ingaat. Alligator Alcatraz is geen op zichzelf staand incident. Het is het tastbare gevolg van een politieke strategie die doelbewust empathie verruilt voor controle.

De vlag hangt ondersteboven – een imperium wankelt, de illusie van vrijheid rafelt.

Wat we nodig hebben is geen gematigde analyse, maar een uitgesproken houding. Geen afwachtende neutraliteit, maar actieve solidariteit. En vooral: een radicale weigering om deze verschuiving naar het autoritaire als ‘normaal’ te beschouwen.

Want overal waar kooien worden gebouwd, moet vrijheid leren schreeuwen.

De fundamentele misvatting van het detentiebeleid is de gedachte dat een mens onwettig kan zijn. Maar grenzen zijn geen natuurwetten; ze zijn bedacht, getekend en opgelegd. De staat eigent zich het recht toe om te bepalen wie mag bestaan binnen de lijnen die zij zelf heeft uitgetekend – en wie in een kooi hoort. Wie beweegt zonder toestemming wordt gereduceerd tot overtreding, als waren hun voeten een misdaad. Maar geen paspoort, geen grensovergang, geen registratie bepaalt iemands waarde. Elk systeem dat de ene mens tot ‘legaal’ verklaart en de ander tot overtollig verklaart, reproduceert geweld onder het mom van orde. Detentie is geen noodzakelijk kwaad, het is een keuze – een keuze voor uitsluiting in plaats van ontmoeting, voor beheersing in plaats van rechtvaardigheid. En die keuze verdient geen rechtvaardiging, maar verzet.

De beelden uit Florida – witte tenten op een verlaten vliegveld, omringd door moeras en militairen – lijken rechtstreeks uit een dystopische roman te komen. Maar het is echt. Zoals ook NRC recentelijk berichtte, wordt het detentiecentrum ‘Alligator Alcatraz’ reeds ingezet als afschrikmiddel, compleet met propaganda, merchandise en noodwetten. Soms is de werkelijkheid rauwer dan de satire.

www.nrc.nl/trump-zet-ice-detentiecentrum-alligator-alcatraz-in-om-migranten-bang-te-maken

  1. Birthright citizenship verwijst naar het recht op staatsburgerschap bij geboorte op het grondgebied van een land. In de Verenigde Staten is dit verankerd in het 14e Amendement van de Grondwet, aangenomen in 1868, als reactie op de slavernij en bedoeld om voormalige tot slaaf gemaakten volledig burgerschap te garanderen. Het principe stelt dat elke persoon geboren op Amerikaans grondgebied automatisch staatsburger is, ongeacht de migratiestatus van de ouders. Tegenstanders, waaronder Trump en zijn bondgenoten, hebben herhaaldelijk geprobeerd dit recht te ondermijnen, wat diepe juridische en morele discussies heeft opgeroepen over gelijkheid, burgerschap en raciale uitsluiting. ↩︎
Deel met vrienden, familie, collega’s en via je socials. Zo bouwen we samen aan een ander geluid.

Aanbevolen voor jou