Grote mogendheden voeren steeds vaker oorlog via lokale gewapende groepen in andere landen. Deze zogeheten proxy-oorlogen maken conflicten dodelijker en hardnekkiger. Ook Nederland speelt hierin een rol, direct via NAVO en indirect via wapenexport en diplomatieke keuzes.
Trump vernietigt het Westen als politieke en economische eenheid. Zijn protectionisme en geopolitieke agressie ondermijnen de NAVO, Europa en Canada. Annexatiedreigingen en handelsoorlogen destabiliseren de wereldorde, terwijl China profiteert. Europa moet strategische onafhankelijkheid heroverwegen om geopolitiek en economisch overeind te blijven.
Elon Musk profileert zich als een ‘schaduwpresident’ met ongekende invloed op geopolitiek en economie. Zijn ontmoeting met Narendra Modi onthult een gevaarlijke vervlechting van economische macht en politiek, waarbij democratische processen worden ondermijnd en autoritaire allianties worden gesmeed.
Terwijl de VS zich terugtrekt uit internationale samenwerking en ontwikkelingshulp, benut China de kans om zijn invloed te vergroten. Via diplomatie, infrastructuur en groene energie verstevigt Beijing zijn positie als wereldspeler, terwijl Washington terrein verliest en zichzelf economisch en geopolitiek buitenspel zet.
Keir Starmer’s opportunisme weerspiegelt de politieke lafheid van de sociaaldemocratie in Europa. Net als Labour weigert de Nederlandse regering principiële keuzes te maken over Palestina. Politieke leegte en angst voor conflict leiden tot moreel failliet bestuur en medeplichtigheid aan koloniale onderdrukking.
Donald Trump stelt openlijk voor om Gaza te annexeren en de Palestijnse bevolking permanent te verdrijven. Traditionele media verdoezelen dit als een herontwikkelingsplan en weigeren het etnische zuivering te noemen. Dit normaliseert een oorlogsmisdaad en maakt journalisten medeplichtig aan genocide.