Martin Shkreli wordt gearresteerd en begeleid door twee agenten in zakelijke kleding.
Martin Shkreli, de controversiële “Pharma Bro,” gearresteerd wegens effectenfraude in 2017.

Martin Shkreli, Wu-Tang Clan en Het Raarste Album Ooit

4 minutes, 38 seconds Read

Stel je voor: een ultra-exclusief muziekalbum, één enkel exemplaar, zorgvuldig gemaakt door de legendarische Wu-Tang Clan, bedoeld als kunstwerk dat de muziekindustrie moest uitdagen. En dan belandt het in de handen van een arrogante miljonair, een man die medicijnen onbetaalbaar maakt voor de zieken. Dit is geen filmplot—dit is het echte verhaal van Martin Shkreli, ook wel bekend als de “Pharma Bro”. Hoe hij aan dat album kwam, wat hij ermee deed, en hoe het uiteindelijk in beslag werd genomen door de Amerikaanse overheid, is een bizar verhaal van macht, hebzucht en ironie.

De Opkomst van Martin Shkreli

Martin Shkreli was geen grote naam tot 2015. Hij was een hedgefondsmanager en farmaceutisch directeur, iemand die zijn geld verdiende door slim te spelen met aandelen en medicijnen. Zijn moment van beroemdheid—of beter gezegd, beruchtheid—kwam toen hij de prijs van een levensreddend medicijn, Daraprim, met 5.000% verhoogde. Een pil die eerst $13,50 kostte, ging ineens voor $750 over de toonbank.


Advertentie:


Daraprim wordt gebruikt voor de behandeling van toxoplasmose, een levensbedreigende parasitaire infectie die vooral gevaarlijk is voor mensen met een verzwakt immuunsysteem, zoals AIDS-patiënten en mensen die chemotherapie ondergaan. Het medicijn, al decennialang een reddingsmiddel voor deze kwetsbare groepen, werd door Shkreli’s prijsverhoging voor velen onbereikbaar. Ziekenhuizen, patiënten en artsen sloegen alarm.

Maar Shkreli? Die haalde zijn schouders op. Hij verklaarde in interviews: “Ik doe niets verkeerd. Ik speel gewoon het spel.” Dat spel? Het kapitalistische systeem, waarin winst altijd boven alles staat.

Zijn houding maakte hem nog meer gehaat. Hij was opschepperig, minachtend en volkomen onverschillig. Terwijl mensen stierven omdat ze hun medicijnen niet meer konden betalen, paradeerde hij op sociale media met zijn rijkdom. Hij gaf interviews waarin hij spottend zei dat zijn enige verantwoordelijkheid was om winst te maken voor aandeelhouders.

Wu-Tang Clan: Straat naar Sterrenstatus

Terwijl Shkreli zijn reputatie als “Pharma Bro” opbouwde, gebeurde er in de muziekwereld iets opmerkelijks. Wu-Tang Clan, een van de meest invloedrijke hiphopgroepen ooit, bracht een album uit. Maar zoals alles wat Wu-Tang deed, was dit geen gewoon album.

Wu-Tang Clan werd in de vroege jaren ’90 opgericht in Staten Island, New York, door een groep vrienden uit arme en gevaarlijke buurten. Leden zoals RZA, GZA, Method Man en Ol’ Dirty Bastard gebruikten hun rauwe straatervaringen om poëtische teksten te schrijven en revolutionaire beats te creëren. Hun debuutalbum, Enter the Wu-Tang (36 Chambers), zette de muziekindustrie op zijn kop en bracht straatverhalen naar een wereldwijd publiek.

Wu-Tang werd al snel meer dan een hiphopgroep; ze waren een beweging. Ze stonden voor authenticiteit en collectieve kracht, geliefd bij fans die hen zagen als de stem van de straat. Maar ze waren ook zakelijk slim en hadden een uniek idee over hoe muziek waarde kon krijgen.

In 2015 besloten ze om Once Upon a Time in Shaolin uit te brengen, maar er was slechts één exemplaar. De groep werkte zes jaar aan het album, met als doel muziek te verheffen tot een kunstvorm. Geen streams, geen downloads, geen massaproductie. Het album werd eerst verkocht aan een Marokkaanse kunstverzamelaar en daarna doorverkocht aan… Martin Shkreli.

De Arrogantie van Shkreli

Shkreli kocht het album voor $2 miljoen en gebruikte het meteen om zijn imago als zelfverklaarde antiheld te versterken. Hij beweerde dat niemand het album ooit zou horen, tenzij hij dat wilde. Hij zei zelfs in een interview dat hij het alleen zou delen als Taylor Swift hem op een date zou vragen. Zijn gedrag maakte hem een nog grotere publieke vijand.

Maar hij ging nog verder. In 2016, op de avond van Donald Trump’s verkiezingsoverwinning, streamde hij delen van het album op sociale media om zijn macht te demonstreren. Voor de fans van Wu-Tang was dit een klap in het gezicht. Een album dat bedoeld was als kritiek op de commercialisering van kunst, was nu een trofee geworden voor een man die het ultieme symbool van kapitalistische hebzucht was.

De Val van de Pharma Bro

Het duurde niet lang voordat Shkreli’s arrogantie hem inhaalde. In 2017 werd hij gearresteerd, niet vanwege de prijsverhoging van Daraprim—hoe schandalig ook, dat was legaal—maar vanwege effectenfraude. Hij had investeerders opgelicht, gelogen over zijn bedrijven en een piramideschema opgezet om verliezen te verbergen.

Hij werd veroordeeld tot zeven jaar gevangenisstraf. Zijn bezittingen werden in beslag genomen om zijn schulden af te lossen, waaronder Once Upon a Time in Shaolin. De Amerikaanse overheid veilde het album, dat voor $4,75 miljoen werd gekocht door PleasrDAO, een collectief van cryptoliefhebbers.

Maar zelfs vanuit de gevangenis bleef Shkreli provoceren. Hij beweerde dat hij nog steeds digitale kopieën van het album had en streamde delen ervan op sociale media. Dit leidde tot een nieuwe rechtszaak, waarbij een rechter in 2023 oordeelde dat hij alle kopieën moest overhandigen en openheid van zaken moest geven over wie hij het album had laten horen.

Een Les voor Kunst en Kapitalisme

Het verhaal van Martin Shkreli en Wu-Tang Clan is een bizarre maar leerzame parabel. Het laat zien hoe macht en rijkdom kunst, medicijnen en zelfs levens kunnen beheersen. Wu-Tang probeerde met hun album iets bijzonders te doen—een protest tegen de commodificatie van muziek. Maar in handen van Shkreli werd het album een symbool van exclusiviteit en kapitalistische exploitatie.

Dit verhaal gaat niet alleen over één man. Shkreli is geen uitzondering; hij is een product van een systeem waarin mensen zoals hij worden beloond. Zijn daden zijn een spiegel voor een samenleving die winst boven moraal plaatst.

Misschien ligt de echte kracht van Wu-Tang’s beroemde woorden—“Cash Rules Everything Around Me”—in de vraag die ze oproepen: hoe lang laten we dat nog gebeuren?


Advertenties: Door op een van de advertenties te klikken, help je ons enorm—het kost jou niets, maar maakt een groot verschil voor ons!


Aanbevolen voor jou